Adını gül koyduğum

Ne çok ağlıyorsun
gül artık bebeğim

bak gülmezsen
inan temelli küseceğim.

gül artık ,adını gül koyduğum  
gül artık gülüşüyle doyduğum

gül bebeğim, gül çiçeğim
ben de seninle güleceğim
sense benim geleceğim.

ben güllerin efendisi
gül artık, gülün ta kendisi...

Ana kucağı

hiçbirşey yakışmaz inan

eteğinin altına

giydiğin hiçbirşey

beyaz ipek çoraplar kadar

ve yine
hiçbirşey yakışmaz inan

kollarının arasına

ninnilerinle büyüyen

bana benzer çocuklar kadar.

Sevil/nmek

üzülmek için sebebi çok insanların

oysa ben yok yere

sevinmek

hiç yoktan sevilmek istiyorum...

dilek-çe

istemem tek satır şiir yazmasın

bana sevdalı hiçbir kadın.

istemem gözlerinden öte

hiçbirşey beni bana anlatsın.

ne çok sevip yazsın hece hece

ne de tek cümlede aldatsın
tek dileğim şiir gibi yaşayıp,

her gece şiir gibi yaşatsın...

S/teninle bir sabah

her gece mütemadiyen
ellerim ve ben yanında olmalıydık

kulaklarımdaki uğultusuna inat yokluğunun

her dokunduğumda sana çığlık çığlık

seni benim, beni senin yapmalıydı yazgımız

sonra yorgun ve mutlu
bir yastıkta başımız, sarılıp uyumalıydık

gün doğmalıydı  bedenlerimize
yeniden arzu dolu uyanmalıydık
acıyan ve kanayan yerlerimizi
günışığı, usulca yalayıp, öperken... 

tiryakinin türküsü

yaramaz bir çocuğum

ellerimden tut yürüt beni

inan öyle çok isterdim,

öpe okşaya büyüt beni.

avuçlarıma alıp şöyle
saçlarına güller takarken

durma sen de adımı söyle

dudağının tadına bakarken.

Kardelen kelimeler -11

ele güne açtığın pencerelerde

ne sert rüzgarlar esiyor

benim burada ruhum üşüyor
orda senin haberin var mı?

Kardelen kelimeler -10

teninde
doğum lekesi
bir de dudaklarının sesi
kesiyor nefesi...

Kardelen kelimeler -9

kalbimde sevdan
dilimdekini
bir kaça katlar
inan bir tanem inan

Kardelen kelimeler -8

başını yasladığın yerde
kulakların
adını duyana kadar
delice çarpsın şu kalbim

Kardelen kelimeler -7

düşüme
düştüğünü
düşünüp
düşünüyorum...

Kardelen kelimeler -6

bir yudum su gibi

yanımda olduğun için

seni bi nefes içim

bir daha içim...

Kardelen kelimeler -5

farkında mısın
ne kadar çok
söyleyecek sözümüz var bizim
onca suskunluğumuza rağmen

Kardelen kelimeler -4

gözümün yaşından
daha tuzlu değildir
göğsüne düşen
alnımın teri

Kardelen kelimeler -3

inan aşk bir sınav değil
çalışmadığımız yerden çıktı diye
soru/nlarımız
bırakıp gitmek olmaz

Kardelen kelimeler -2

sildim ben defterimden
ruhumuzun
sen, ben
ve bizden öncesini...

Kardelen kelimeler -1

dudağının kenarında kalmış
bir pirinç tanesi gibiyim.
dilinin ucuyla çek al,
bu hayattan kurtar beni

Buselik makamında

Adam kızı öptü, ellerinden
O eller narin
Eller incecik ve beyaz
Eller üşümüş ve ayaz
Eller saran seven ve kucaklayan
Eller bir yürek elçisi gibi kanayan
O ellerdi sevdayı yazan


Adam kızı öptü, avuçlarından
O avuçlar bir yudum su
Avuçlar bir nefes rayiha
Avuçlar gezindi yüzünde
Avuçlar sardı her hüzünde
Avuçlar bereketli bir pınar
O avuçlar donarken beni yakar


Adam kızı öptü, omuzlarından
O omuzlar dünyayı sırtlamış
Omuzlar yükünü paylaşmış sevdanın
Omuzlar heybetli birer dağ
Omuzlar direnç yüklü bir lale
O omuzlar güvenilir bir kale


Adam kızı öptü, saçlarından
O saçlar kaderimin örgüsü
Saçlar hasretin döngüsü
Saçlar ipeğin sevgisi
Saçlar yarenlik kokar
Saçlar bir deli nehir
Akar, akar, akar...


Adam kızı öptü, yanaklarından
O yanaklar yeşil elma
Yanaklar mahcup kırmızı
Yanaklar seher yıldızı
Yanaklar yanıma yandaş
Yanaklar canıma candaş


Adam kızı öptü, gözlerinden
O gözler bir deniz
Gözler nisan yağmuru
Gözlerinde hep bir buğu
Gözlerin sevdalı bir kuğu


Adam kızı öptü,dizlerinden
O dizlerde uyudu düş de olsa
Dizlerde büyüdü bir nebze olsa
Dizlerinde hep huzur aradı
Dizlerinde gece yıldızlardaydı
O dizler sevdayla kanadı
Dizler umut kuşunun kanadı


Adam kızı öptü
Dudağından
Kulağından
Köşesinden bucağından
İçten, özden ve derinden


Adam kızı öptü
Önce ve sadece yüreğinden

Gribin, gripin

aşk
ince hastalık

şifa diliyorum sana
hastalıkların nicesinden

sonra hasta olmalısın
sen bana, en incesinden
 

Yolculuk

yağmurla gelen,
bir su damlası olsaydım

tutunup saçının bir tek teline

süzülmeden düşmek istemezdim tenine

Gül'e

sen bir limansan

gelen de olur, giden de

yüreğime demir de atsa

gözüm kalmaz benim hiçbir teknede.


 

Gözlerine Mektup

(durun bırakıp gitmeyin beni o kadar derinlere!)
 
Katlanmış kâğıtlardan
ve dokunulmuş tuşlardan kuşlar
uçuşuyor gözbebeklerinde.
Ve bulutların daha pembe
daha derin maviye çalıyor bu gece
deniz ayakuçlarına serilmişçesine.

Bahçesinde
düşlerinden bir türlü inemediğin
salıncak kurduğumuz bir ev,
vazonda her daim solmayan bir gül olacak.
Külkedisi, pamuk pren(ses)im, kınalı yapıncak

teni gözyaşımla ıslanmış bir bez bebek
ana kuzusu, ev kızı, aileden tatlı bir yumurcak:
verdiğimiz emek...

Hayal gemisinde
düşler kuruyor külkedisinden pren(ses)ler
eteklerinde doğu roma, bir ötesinde persler
kelime avcısı, zaman yolcusu;
gözlerinde bir adam meçhule gider ve gelir
ellerimde kulakları çınlatan iniltiler, sesler.

Oturup insan yapmalı şiirlerden
el birlikte, omuz omuza, hep beraber
marifet nefese ses katabilmekse eğer
kurt düşürmeden kelebek olabilmek, hüner

Ayrılık çok ağırdır. Hani demirden leblebi
bildim evet, bu kadar özlermiş leb-lebi
Susuz çöller gibi kurumuşken, içim-de su
seninle mutluluk biraz hüzün, biraz da bu.

Eğrisi, doğrusu her şey an'dan
içimizde bilinmezlerin kurgusu
kurşun ve kan gibi koparırmış zamandan
yaralı yüreğime akan gözlerinin buğusu

buluttum, umuttum, akar su idim dindim.
görmezdim gördüm, bilmezdim, seni bildim:
uçmaya kararsız ve kanatsız bir melektin sen
kurt olmadan göklere özenmiş kelebektin sen
 
Velhasıl kelam;
evvel zaman içinde bir varmış sen,
bir de müsadenle var olayım ben
ve kalbur saman içinde bir yokmuş tüm evren...

Aşık aldanır

aşk bir ateştir, yananlar iyi bilir

kimileri cesur olur, ölür dirilir

atar kendini her yandım deyişte

bir ateşten yine başka bir ateşe

kimisi de bencileyin, ürker kaçar

hamdır, yanamaz tutuştuğuyla kalır

ucu közlenmiş kuru bir dal gibi naçar

med cezir manzaraları

dile gelip ansızın, öylesine bir an

uykumu yokluğunla böldüğün bir gece

içimdeki öfkeden kudurmuş hayvan

çelip aklımı, diyor ki kendince:

ya çek git buralardan, yak canını

ya sev bu gece delice, yak canını

nereye kadar

daha diyorsun ya,

hani yetmiyor diye

biraz daha, bir şans daha

oysa her defasında

son şansımız bu diye

daha sıkı tutunmalıyız hayata

Ayak izleri

üstüne basınca ürktüğün kadar
yere düşen ekmek kırıntılarının

biraz korkup çekindin mi acaba
basarken yüreğimin kırgınlıklarına

Budur işte

sözün ne anlamı kalır

yanımda olsan keşke

kelimeler ne kadar anlamsız

hiç konuşmasak da olur

geriye bir hay, bir huy
bir nefes verip, almak kalır.

yani her akşam işten çıktığımda

sevinçli bir telaşla geliyorsam sana

ya da sen coktan pişirip, bir kap erişte

benı beklıyorsan hani gözlerin kirişte
budur sevdiceğim budur, budur işte.

Bağbozumu

büyü-memiş hayallerle kıtalar dolaş, sür

zelzeler arasında kısa-uzun bir ömür.

ve tebessüme mahkum edilmiş yüzün,

maskelerin ardında saklı bir hüzün.

yağmurlar boşanırken gözlerinde

üşürken tenin kutuplarda, buz...

senimi ıslatan dudaklarımda tuz.

ve çiçekçiçek kokan mis gibi tenin,

benim-se köle olmuş aklım, bedenim

kurumuş çöller olmadan henüz vaha,

bahar gelmeden ağaç dallarına daha,

yeni başladık yürümeye elele seninle,

sevda yollarında şarkımızı bir dinle.

olmasın artık,çiçekleri soldurulmuş,

mevsimleri bir bir hazana döndürülmüş,

ağlama yetsin, bitsin artık hüzünler,

bundan sonra bize,bağbozumu mevsimler

yaz sevdiğim dudaklarım-da kiraz, ellerimde üzümler...

17 can

Ne yazık ki
bazı hayatlar zor, bazı ölümler kolaydır.

tıpkı bazı ölümlerin çok zor,
bazı yaşamların ise çok kolay olduğu gibi...

Ref: 17 can daha...

Şey (*)

Dostluk, arkadaşlık, sevgi.
adı ne olursa olsun

Aranızda
sizi bir arada tutan
adını bile bilmediğiniz
bir şey vardır.

O yiter, her şey biter...

(*) bu bir şiir değildir...

Orda kal, portakal

ürküttüğün gölgenin, peşinden gitme sakın

kovalarsın kaçar, kendini bir şey sanır.

yalanı kendine, gerçeği kendine

hint kumaşı olsa, bundan bana ne.
aldatırken aslında, insan kendi aldanır...

beni sen hasta ettin

yalanım yok

ağresifliğimin sebebi sensin

bu kadar öfkenin

ters adam olmamın.

elime yüzüme bulaşması

her tuttuğum işin

yarım yamalak olması her dikişin

haddi hesabı yok
aklımı başımdan aldığın günden beri

yaşadığımın sinir harbinin

içtiğim antideprasanın

tekmelediğim kapı

yuttuğum uyku hapının.

yalanım yok.

sebebim sensin

beni sen hasta ettin...

sevgili...

kapına bir gül bıraktım

ben gülleri sevmem, deme hemen gülüm

say ki gözü yaşlı bir karanfilim

say ki su üstünde nilüfer, o benim

avucunda iki çitleyimlik günebakan

say ki çok sevdiğin bir papatya

seni seviyorsa bu garip adam

sensizce ağlayan, bir nergis olsa ne çıkar.

desTiwitter

bir çeşme başında ruhuma
ruhunu doldur da içelim desti desti

desti izdivaç edelim yine birgün
birlikte yaşayalım ser mesti..

Umuda kaçamak

gürültülü kalabalıklarında şehrin

saygısız, ite kaka, alelacele yürürken
kendi ellerimden tutup, kendimi sürükleyerek
senimle başbaşa kalmak için dağlara kaçasım gelir.

sürüklenirken zaman denen nehrin sularında
kalın bir dal daha çabuk kurur, odun olur.
bir tohum ek, bir fidan daha dikelim ne olursun
bir fidana tutun ki; ileride umudun, umudum olsun.

Yapma

hiç yüksekten düştün mü

ben çok düştüm

ve çok canım yandı inan

öyle oluyor işte bazen

iki kırılgan yürek

ötekine küserek

bir dalda tutunamıyor

susma kırıldığın zaman

susma ama isterim ki; dinle

ben küsmem kırıldığım zaman

sen de küsme, konuş benimle

Ömrümüz olsun

bulutlar hızla geçer
gözlerinin önünden
sıcak nefesimden kopup gelen
bir rüzgar tenini öptüğü zaman

çiçekler tomurcuktan açar
karbeyaz birer gül olur

henüz yeterince koklayamadan
hızla gün doğar ve tükenir zaman

hem zaman dursun istiyor insan

hem de hepsini yaşamayı mevsimlerin

bütün düşleri, kısa metraj olmayan
bir film şeridi gibi...

hem soluk soluğa
hem de soluksuz...

Mesafeler

hani yetmiyor gibi mesafeler

sesli harfleri çalınmış kelimeler

dilsiz yüreklerle, konuşamıyoruz bile

oysa barış ve sevda
dağlarda yüksek sesle söylenmesi gereken
özgürlük türküleri değil miydi?
hani nerde, nerde hani?

kolay değil
insan yüreğinde yolculuk

kolay değil , uçup konabilmek bir omuza

ufacık bir rüzgarda
kırılıveren kelebek kanadıyla...

Akıl

akıl başa geldiğinden

ya da baştan gittiğinden beri

böyledir türküsü buraların

kuruyan gözyaşlarımıza inat
çalar söyler, güler oynarız 

can bedenden gidene kadar...

Belki bir gün hayatta...

hayatla dalga geçip...

ağır derecede komiklik yapıyorum

ağırlaştırılmış hasretini unutmak için

yoksa çok zor be anam, babam

çok zor be ablam, kardeşim..

çok zor ahireti beklemek kavuşmak için...
 

Hayatı paylaşmak

hay! senin,

at benim...

...

bin terkime gidelim...